34,2452$% 0.28
37,6376€% -0.37
2.921,73%0,22
4.978,00%0,00
19.847,00%-0,02
Her şeyde kıtlık olduğu gibi insanlarında gönlüne merhamet kıtlığı gelmişti. İnsanların zorlu şartların görmezden geliyor ve oralı bile olamıyorlardı. Bu kadar felaketin üst üste geldiği, deprem, pandemi ve savaşlardan gerekli dersi çıkaramadıkları gün gibi aşikardı. Ve sanki bu bize az der gibi davranışlar sergiliyorlardı. Hatta o anlarda trafikte seyir halindeyken azda olsa toplanan bir kalabalık gözüme çarptı. Sonra anladım ki bu süreçte nafakasını çıkarmak için trafik ışıklarında çaba gösteren bir annenin zalim ve serseri birinin tekerlekleri arasında hayatının sona erdiğini görünce kendi kendime
Eğer insanlığımız buysa ! Batsın dedim. Ve kendimce BİTEN İNSANLIK adlı bu şiirimi kaleme aldım.
BİTEN İNSANLIK
Yağmurlu bir gündü.
Bu vicdansız kentin bitkin caddelerin
Trafik ışıklarında
Bir o arabaya bir bu arabaya
Bir yaşam yorgunluğuyla geziniyordu kadıncağız
Yağmurdan göz gözü görmüyordu.
Yağmur cama değil de
Can’a vuruyordu sanki.
Ciğeri sökülmüş bu kentte
Sıkış tepiş bir dünya misali
Herkes bir koşuşturma içinde
Kimse onu görmüyordu bile.
Issızdı her taraf tıpkı yüreği gibi
Belki de nabzıyla ısıtıyordu caddeleri
Kadındı o
Her şeyden önemlisi anaydı
Yaşamak istiyordu masumca.
Hayalleri olsun istiyordu geleceğe dair.
Ama nerde…
Belli ki yolu zorlaşmıştı
Çünkü vicdan diye bir şey kalmamıştı yüreklerde
Sadece kalbi değil,
Bakışları da umudu da kırılmıştı garibimin
Gözlerin tenhasında saklanarak
İnsanlığı unutmuş bir şehrin
renkli ışıklarında ekmek davası derdindeydi
Ama nerde…
Kimse onu görmüyordu bile.
Artık ..
oda farkındaydı her şeyin
onun için
Hayat artık umuttan bile ibaret değildi
Bir türlü dikiş tutamamış bu hayatta
Kendince meydan okumuş yaşama
Tırnaklarıyla kazıya kazıya
Ama nafile.
Tek isteği azıcık ekmekti,
Bu keşmekeşlik içinde çocuklarını yaşatmak istemişti.
Ta ki bir serserinin tekerlekleri arasında can verene kadar.
Onu da becerememişti garibim.
Belli ki gelişi davetsizdi dünyaya
Gidişide kimsesiz.
Giderkende köz taşıyordu yüreğinde
Gözyaşı olmasın masumların gözlerinde diyordu.
Kimse aç kalmasın diyordu
İnsanlık ölmesin istiyordu.
Sahi
Çok mu şey istiyordu .. H.O.ASLAN
Yüzüm düşmüş kendime !
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.