İkonik bir kitap kapağı yapan nedir?

Kapaklar, türe sinyal göndermenin hızlı bir yolu olabilir, ancak iyi olanlar bundan daha fazlasını yapar. Bir kitabın kişiliğini yansıtırlar. Bunlar, ilk etapta almanızı sağlayacak, ardından sizin için ne anlama geldiğini size hatırlatmak için rafınızda saklamanıza neden olacak. Faber & Faber’in kreatif direktörü Donna Payne, “Bir kitap okurken, kelimenin tam anlamıyla bir süre yanınızda kalıyor” diyor. “Fiziksel kitap çantanızda, elinizde, başucu masanızın yanında.”

E-kitapların ortaya çıkışı, yaklaşık on yıl önce fiziksel kitaplar için bir tehdit oluşturdu. Ancak yayıncılar, bakması ve tutması her zamankinden daha güzel kitaplar yaparak karşılık verdi. Yazı tipleri daha cesur, renkler daha parlak, kağıt daha dokunsal hale geldi. Kabartma, folyo, kumaş ciltleri ve ayrıntılı son kağıtlar vardı. Kitapçılar, kitapların küratörlüğünü yaptığı masa ve vitrinlerde arzu nesnesi olarak sunulan kitaplarla sadece alışveriş yapmak için değil, vakit geçirilebilecek alanlar haline geldi.

Bunun yanı sıra – belki de bundan dolayı – insanlar giderek artan bir şekilde sosyal medyada kitap resimlerini yayınlamaya başladı. Instagram’da #bookstagram’ı aradığınızda 43 milyondan fazla kitap resmi bulacaksınız – kahve fincanlarının yanında, yorgan kılıflarının üzerinde, şezlongların kenarlarına ve ustaca gelişigüzel yığınlarda dizilmiş. Ve tamamen görsellerle ilgili bir ortam, bir kitap ne kadar fotojenik olursa, onu yayınınızın her yerinde görme olasılığınız o kadar artar. Koronavirüs krizine ve kilitlenmeye yanıt olarak, New York Halk Kütüphanesi insanlardan en sevdikleri kitap kapaklarını yeniden yaratmalarını istedi .

Kapak resmi

Bütün bunlar kapak tasarımının her zamankinden daha önemli olduğu anlamına geliyor. Payne, “Bence insanlar bunu bir form olarak gerçekten takdir ediyor ve tasarımcılar oyunlarını büyük ölçüde geliştirdiler” diyor Payne. Ama harika bir kapak yapan nedir? “Bizim için, bir tür yanıt ortaya çıkaran bir şey. Herkes kapağı sevmiyor olabilir. Veya herkes onun hakkında konuşuyor olabilir. Ama asla yapmak istemediğimiz şey, yumuşak kapaklar üretmek. “

Başarılı bir kapak, içindeki kelimeler hakkında bir şeyler aktarır. Eimear McBride’ın tasarladığı A Girl is A Half Formed Thing’i örnek olarak alıntılayarak, “Risk alan ve cesur içgüdüsel bir yazınız varsa, bu kapağı o kitaba koymak önemlidir” diyor. . “Meyvenin sembolü ve ıslak ve çürüyen kağıt, yazı tipiyle birlikte, okuma deneyimine kusursuz bir şekilde uyuyormuş gibi geldi.”

Payne, kitaba sadık bir kapak yaratmanın unutulmaz bir şey yaratmak kadar önemli olduğunu söylüyor. “Sizi bunun belirli bir kitap türü olduğuna inandıran inanılmaz derecede güzel bir kapak yayınlayabilirsiniz ve eğer bu okuma deneyimi bundan oldukça farklıysa, biraz hayal kırıklığı yaratır. O kitap için doğru okuyucuları bulmada başarısız oldunuz. “

20 yılı aşkın bir süredir Zadie Smith, Sally Rooney, Salmon Rushdie ve David Foster Wallace gibi yazarlar için kapaklar tasarlayan Jon Gray , kapakların doğru şekilde yazılması için her zamankinden daha fazla baskı olduğunu söylüyor. “Kitapçılar tam bir isyan” diyor. “Bu büyük kalabalık bir parti gibi ve yüzünüzün kalabalığın içinde öne çıkmasını sağlamaya çalışıyorsunuz. Bir etki yaratmak ve birisinin bir kitabı alıp onu ters çevirmesini sağlamak gittikçe zorlaşıyor. “

Gray, kitapların sadece mağazalarda değil, aynı zamanda sosyal medyada veya insanların satın aldığı sitelerde de öne çıkması gerektiğini ve bunun onların görünümleri üzerinde bir etkisi olduğunu söylüyor. “Çevrimiçi pazarlama ve medya, baskıda daha parlak, süper doygun kapaklar için bir trende yol açtı. Floresan ve özel renklerin ve beyazlaştırılmış metinle doygun görüntülerin kullanımı. Baskıdan ekranın parlaklığına uyması isteniyor. “

Gray’in ilk ve en başarılı tasarımlarından biri 2002’de Jonathan Safran Foer’ın Everything is Illuminated’iydi. Bu beni, kitapların tek tek nesneler gibi görünmesini sağlamaya çalışmak açısından yaptığım şeyi yapma yoluna soktu. İlk defa, onun bir tür ifade olmaktan çok, içindekini temsil etmesini istediğimi düşündüm. ” Gray’in elle çizilmiş yazı tipinin etkisi bugün hala kapaklarda görülüyor – yine de kendini tekrar etmemeye çalışmıyor. “Her kitabın kendi başına öne çıkmasını sağlamaya çalışıyorum, böylece başka bir şey görünmüyor. Umarım çok fazla tarzım yoktur. İnsanlar bir kitap yaptığımı söyleyemezlerse gerçekten mutlu olurum. “

Metni hiçbir şekilde yanlış yorumlamadığından emin olmak için taslakları erkenden alır ve fikir üretmeden önce her şeyi okur. Bazen yazarlar ne istediklerine dair net bir fikre sahip olurlar – Zadie Smith gibi. Gray, “O çok görsel, neyi sevdiği konusunda çok güçlü bir fikri var” diyor. “’Buna bakıyordum’ veya ‘Bunun gibi bir şey deneyebilir miyiz?’ Diyecek, size bir ruh hali ve bir tat verecek, sonra size özgürce hüküm sürecek. Böyle çalışmak bir zevk. “

Kapağın üstünü örttüğü yerler sadece yeni kitaplar değil. Giderek artan bir şekilde, yayıncılar, yeniden tasarlanan veya özel baskı ceketleriyle klasik kitapları yeniden yayımlamaktadır. İkonik albüm kapakları taşa yerleştirilmiş olabilir – ancak kitapların bir kapağında genellikle birkaç bıçak bulunur. Vintage, 30. yılını kutlamak için en çok satan 10 kitabından bazılarını – Alaycı Kuşu Öldürmek ve Damızlık Kızın Öyküsü dahil – yeni kapaklarla yeniden yayınlayacak .

Faber, bazı klasik başlıklarını özel kumaş kaplı kapaklarda yayınlamak için Liberty mağazası ile ortaklık kurdu. Hilary Mantel’in Wolf Hall ve Bring Up The Bodies, Thomas Cromwell üçlemesi The Mirror ve The Light’ın üçüncü kitabının yayınlanmasıyla aynı zamana denk gelmesi için kısa süre önce reddedildi. Ve Penguin Classics Ağustos ayında bir bilim kurgu serisi yayınlayacak – Picasso, Le Corbusier ve Herbert Bayer gibi sanatçıların ve tasarımcıların çizgi çizimlerini içeren yeni kapaklar, 10 lansman başlığının her biri için oluşturuldu. Penguin sanat yönetmeni Jim Stoddart’a göre: “Çizimler, deneysel, esprili veya tüyler ürpertici olsun, tüm bu hikayelerin kökenindeki doğuştan gelen insan güdüsünü aktaracak berrak bir yeteneğe sahip.” Yayıncı, yazarlar gibi kapak sanatçılarını seçti,

Payne, klasik bir roman için yeni bir kapak tasarlamanın aynı zamanda kitabın daha önce keşfedilmemiş bir yönünü ortaya çıkarmak için bir şans olduğunu iddia ediyor. “Her gün yayınlanan çok fazla kitabınız var, bu klasik başlıkları mağazanın önündeki masaya geri koymak önemlidir ve yeni bir ceket bunu yapmanıza yardımcı olacaktır” diyor.

Gray geçtiğimiz yıl, JD Salinger romanlarının yeni baskılarını ve Shirley Tucker’ın orijinal tasarımının eşmerkezli çemberlerinden esinlenerek Sylvia Plath’ın The Bell Jar adlı yeni bir baskısını tasarladı. “Kendin için adalet yapmak için baskı var sanırım. The Bell Jar yapmam için, sadece tek seferlik yapacağımı düşündüm, bu yüzden doğru yapmak istiyorum. “

İyi bilinen bir kitapla çalışmak, kendi zorluklarını da beraberinde getirir – ve siz daha onlarca damgayı vurmadan önce yeni bir yorum bulmakla kalmaz. “Kendini zaten kanıtlamış bir şey üzerinde çalışıyorsunuz ve insanların bu konuda güçlü hisleri var ve ayrıca mirası korumak isteyen mülklerle çalışıyorsunuz.” Salinger’ın sözleşmesinde, kapakta yalnızca adının ve başlığının görünebileceğine dair bir hüküm vardı – resim yok, alıntı yok, tanıtım yazısı yok.

Bir kitap zaten çok sevildiğinde, herhangi bir yeni tasarım bazı tüyleri karıştırma riskini taşır. 2013 yılında Faber, makyajını kompakt bir aynada düzelten bir kadının resmini içeren The Bell Jar’ın 50. yıl dönümü baskısını yayınladı. Karma bir yanıt aldı, bazıları onu ‘civciv gibi yeniden paketlemeye çalışmakla suçladı ve yayıncı tasarımı savunan bir açıklama yaptı ve şöyle dedi: “Biz onu seviyoruz ve yayından bu yana satışlar yeni okuyucuların bulduğunu gösteriyor. umduğumuz şekilde. “

Bazı kitaplar popüler olmayan bir kapağın üstesinden gelebilir. Çok olmuştur yazılı Napoli’den iki kadın arasında 60 yıllık dostluğu chronicle Elena Ferrante en çok satan ve çok beğenilen Napoliten romanlar, damga kartına benzeyen kapakları neden üzerinde. Yazarlar her zaman kendi kapaklarının hayranı değildir. 2015 yılında, ajansına yeni ortaya çıkarılan bir mektup, Agatha Christie’nin kitabı Sad Cypress için “sıradan” ve “korkunç” olarak nitelendirdiği ve hamur haline getirilip yeniden yapılmasını isteyen bir tasarımdan nefret ettiğini gösterdi .

Payne, bu tür sağlam görüşlerin kitap ceketlerinin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor, diyor. “Tutkuyu duymak her zaman güzeldir. Geri bildirimlerin tamamı olumlu olmasa bile, geri bildirim almak her zaman güzeldir. Tasarladığınız her kitap ceketi her seferinde başarılı olsaydı, asla risk almadığınız anlamına gelirdi. Sonuçta, hayal kırıklığı yaratan ceketler bir şekilde güvenli olanlardır. “

Gray’in tasarım istek listesinde Iris Murdoch, John Steinbeck ve Raymond Carver da dahil olmak üzere birkaç yazarı kalmıştır, ancak kendi çalışması yeniden reddedildiğinde çok değerli olmadığını söylüyor. Öyle olsa bile, ister bir Instagram gönderisinde ister toplu taşıma araçlarında okunuyor olsun, onu dünyada görmek güzel.

“Tüpün üzerinde tasarladığım kitapları okuyan ya da bir dükkanın vitrininde gören insanları görmekten hâlâ keyif alıyorum” diyor. “Yine de, herhangi bir hayır kurumuna girebilir ve arka kataloğumun tamamını görebilirim.”