Japonya içi imaj değiştiren kitap

İlk olarak 1900’de yayınlanan ve zamanında uluslararası en çok satanlar listesine giren Bushido: The Soul of Japan, Penguin’s Great Ideas serisinin bir parçası olarak yeniden yayınlandı . Bushido (‘savaşçının yolu’) üzerine yazılmış sayısız kitaptan biri olmasına rağmen , Nitobe’nin kitabı, bugüne kadar Japon toplumunun birçok yönüne nüfuz etmeye devam eden bir değer sistemini anlamaya çalışanlar için en etkili kaynak olmaya devam ediyor.

Nasıl iyi olunur

1919-1929 yılları arasında Milletler Cemiyeti Genel Sekreteri olan bir tarım ekonomisti, eğitimci, diplomat ve Quaker olan Nitobe kitabı aracılığıyla Batılılara (Amerikalı Quaker eşi Mary dahil) temelini oluşturan ahlaki değerleri açıklamaya çalıştı. Japon Kültürü.

Nitobe bu değerleri takip Bushido o ahlaki ilkelerin samurayýn kodu olarak tanımlanır. Nitobe’ye göre Bushido , samuraylara güçlü bir adalet duygusuna ve bu adaleti yerine getirme cesaretine sahip olmalarını öğretti. Daha yüksek bir otoriteye hayırseverlik ve nezaket, doğruluk, onur ve sadakati vaaz etti. “Kişisel haysiyet ve değerin canlı bir bilincini ifade eden şeref duygusu, samurayı karakterize etmekte başarısız olamaz …” diye yazdı Nitobe.

Gerçek biraz farklıydı ve tarihçiler Nitobe’nin samuray tanımlamasını oldukça romantik olarak eleştirdiler. Tokyo’daki Sophia Üniversitesi’nde modern Japon tarihi profesörü Sven Saaler, “Samuray ve daimyo (feodal beyler) gerçekten onur ve sadakat hayatını yaşamıyorlardı” diyor. “Fırsat ortaya çıkarsa, efendilerini de öldürürler ve onun yerini alırlar.”

Bir samuray ailesinden gelen Nitobe, ufuk açıcı çalışmasında, samuray değerlerinin Japonya’daki herkes tarafından paylaşıldığını iddia etti. Nitobe, “Bushido ruhu tüm sosyal sınıflara nüfuz etti,” diye yazdı. Nitobe’nin iddiasının tersine, Edo döneminde (1603-1868) samuraylar, savaş becerilerinin iki yüzyıllık sosyal istikrar nedeniyle geçersiz hale geldiği bir zamanda ayrıcalıklarını kötüye kullandıkları için hakarete uğradı.

Bununla birlikte, Nitobe’nin kitabını yazmasındaki amacı, samurayların tarihsel olarak doğru bir açıklamasını sağlamak değil, Japonya’nın Hristiyan ahlakına benzer bir değer sistemine sahip olduğunu dış dünyaya göstermekti. Bu nedenle Nitobe, Avrupa felsefesine ve edebiyatına sürekli atıflarda bulundu ve bushido’yu Avrupa şövalyelerinin şövalyeliğine benzetti .

“Şövalyelik bir çiçektir, Japonya toprağına, ambleminden, kiraz çiçeğinden daha az yerli değildir …” Nitobe yazdı. Saaler’e göre Nitobe, samuray imajını şekillendirerek Batı’daki ‘Sarı Tehlike’nin ırkçılığına ve korkularına karşı koymaya çalıştı ve buna bağlı olarak Japonları sadece cesur değil aynı zamanda cesur olarak da şekillendirdi. Japonya, kitabının yayınlanmasından sadece dört yıl önce, 1894’ten 1895’e kadar Çin’e karşı savaşında galip gelmişti. Zamanın Batılı güçlerini sersemleten bu askeri başarıyı, Japonya’nın 1904 Rus-Japon Savaşı’ndaki zaferi takip etti ve 1905.

Bir iddiada bulunmak

Saaler, Nitobe’nin kitabının, Japonya’nın bir gün Avrupa için bir tehdit olacağına dair korkulara karşı koymayı ve “askeri açıdan güçlü ama medeni bir ülke olarak Japonya’nın çok olumlu bir imajını inşa etmeyi,” diyor Saaler. Bir tarihçi ve Japan 1941: Countdown to Infamy kitabının yazarı Eri Hotta’ya göre kitap aynı zamanda “Japonya’yı, kolonilerin efendisi olma hakkını iddia edebilmeleri için Batılı güçlerin en iyileriyle eşit bir zemine yerleştirme girişimiydi. ”.

Kitabını karşılayan uluslararası beğeni, Nitobe’nin Japon değerlerini belgeleme ve böylece ülkenin Batı’daki imajını iyileştirme hedefini başardığını gösteriyor. Japonya’ya ilginin arttığı bir dönemde ortaya çıkan, Çin ve Rusya’ya karşı askeri zaferlerinin ardından ortaya çıkan Nitobe’nin kitabı, Japonya’nın çarpıcı yükselişinden hem etkilenen hem de şaşıran Batılı okuyucular arasında istekli bir kitle buldu.

Batılı okuyucular için Nitobe’nin kitabında anlatılan cesaret, ahlaki dürüstlük ve diğer bushido değerleri, küçük ve şimdiye kadar bilinmeyen bir ülkenin çok daha büyük ve görünüşte daha güçlü komşularını nasıl yenebileceğine dair ikna edici bir açıklama sağladı. Judo’nun kurucusu Jigorō Kanō hakkında yaklaşan The Kanō Chronicles’ın yazarı Lance Gatling, “Nitobe’nin kitabı, Japonya’nın artan gücünün kaynağını açıklamanın bir yolunu sundu” diyor. “Japon kültürü hakkındaki ilk Batı kitaplarından biriydi ve deli gibi satıldı.” Gatling, Bushido’nun ilk basımından sadece dört yıl sonra 1904’te basılmış olan bir kopyasını Arkansas Halk Kütüphanesinde buldu.

Bushido’nun bir ahlaki kod olarak cazibesi, keskin bir judo uygulayıcısı olan zamanın ABD Başkanı Theodore Roosevelt’in bile dikkatini çekti. Diplomat ve politikacı Kont Kentarō Kaneko’ya 13 Nisan 1904 tarihli bir mektupta Roosevelt şunları yazdı : “Bushido hakkındaki küçük ciltten en çok etkilendim. Güzel Samuray ruhu hakkında okuduklarımdan pek bir şey öğrenmedim … “

İzciler’in kurucusu Robert Baden-Powell, İzciler planının bir amacının “eski şövalyelerin bazı kurallarını yeniden canlandırmak olduğunu yazdı , ki bu da tıpkı Bushido gibi ırkımızın ahlaki tonu için çok şey yaptı. … Japonya için yaptı ve hala yapıyor. ” Oleg Benesch’in Inventing the Way of the Samurai adlı kitabına göre, yurtdışında aldığı coşkulu karşılamanın aksine, kitap Japonya’da yanlış olduğu için geniş çapta eleştirildi.

Bununla birlikte, uluslararası başarısı Japonya’da kutlandı ve Japonya’nın ahlaki dürüstlüğünün ona ayrıcalıklı Batılı sömürge ulusları grubuna katılma hakkı verdiği fikrini yerleştirerek, Nitobe’nin kitabı “Japonları, hepsinin üstün değerlerin mirasçıları olduğuna ve kendilerinin yanlışı düzeltme iddiası vardı ”dedi Hotta. “Japonların kendi imajı için önemliydi.”

Benesch , İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, Japonya’nın militarizmiyle ilişkilendirilen bushido, Japonya’da “halkın kızgınlığının hedefi” haline geldi. Daha yakın zamanlarda, bushido yeni bir ilgi gördü ve Nitobe’nin kitabı, dünyanın modern Japonya’nın hızlı ekonomik ve teknolojik ilerlemelerinin kaynağını anlamaya çalıştığı 1980’lerde tekrar uluslararası tanınırlık kazandı. Yakın zamanda vefat eden eski Tayvan Cumhurbaşkanı Lee Teng-hui, Japon halkına kitabın kendi hayatını ve düşüncesini nasıl etkilediğini detaylandıran 2006 anılarında kitabın önemini hatırlattı.

Yine de, bu tür aralıklı ilgi patlamaları bir yana, Nitobe ve onun eski en çok satanları Japonya’da bilinen isimler değil. Nitobe’yi hatırlayanlar bile onu 1984’ten 2004’e kadar 5.000 yenlik banknotta yüz olarak tanımlıyor.

Bushido’nun öğretileri olarak tanımladığı değerlerin birçoğu – başkalarına karşı nezaket, kişisel şerefe yüksek saygı, özdenetim ve daha yüksek bir otoriteye sadakat – Japonların uygun davranış görüşünün temelini oluşturuyor. Bushido , ‘Samurai Japan’ lakaplı Japon ulusal beyzbol takımı ve ‘Samurai Blue’ adlı milli erkek futbol takımı ile sporda yaygın olarak kullanılmaktadır.

Ancak Tokyo’daki Teikyō Heisei Üniversitesi’nde doçent olan Yukiko Yuasa’ya göre Japon toplumunda bushido değerlerinin yaygınlığı , Nitobe’nin kitabından ziyade Konfüçyüsçülüğün devam eden etkisinin bir yansımasıdır. “Nitobe’nin kitabında yer alan öğretilerin çoğu Japon davranışının bir parçası, bu yüzden insanların bu değerleri öğrenmek için kitabı okumasına gerek yok” diyor.

Bununla birlikte, Nitobe’nin kitabı, Japon toplumunun özünde kalan değerler hakkında dış dünyayı bilgilendirmeye devam ediyor. Bushido: Japonya’nın Ruhu’nun önümüzdeki yıllarda dünyanın Japonya anlayışını şekillendirmeye yardımcı olması beklenebilir.