ARINMAYA MEYİLİN VAR MI? – AYŞE SEÇKİN

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Esselamu Aleyküm ve Rahmetullah 

Keşmekeş bir geceydi ve sabahında hissettiklerimi mukabele edecek bir kelime yoktu.

Gece uyumadan önce Mütaffifin Sûresinin mealini okumuştum ve Rabbimizin orada cennet ehlinden; 

《”Yüzlerinde o nimetin neşe ve parıltısını tanırsın.” (Mütaffifin, 24)》 diye bahsetmişti. 

Pek bir etkilenmiş ve hoşuma gitmişti.

Okurken hafızama düşenler, Allah’ım dedim ne güzel bir aile ve ne güzel insanlarla tanışmayı bahşetmişsin bana. 

Onu yeniden gördüğümde aklıma işte bu ayet-i kerime geldi. İman nimetinin neşe ve parıltısı, iman kardeşliği. 

Uzansam dokunacak gibiydim ama ben uzanmaya çalıştıkça kollarım yetişmiyor ışığını da beraberinde götürüp beni, arkasında bıraktığı çiçeklere emanet etmişti. Çünkü o arkasından ayak izi bırakanlardan değil hayat izi bırakanlardandı.

İçerideki rayihayı yüreğime kaydettim. 

O güzel rüyadan geriye kalanlar ise şu şekildedir: 

Hayat anlamını nerden alır?

– ”Hayatın anlamını veren hayatın sahibidir.

Allah vermeyi istemeseydi, istemeyi de vermezdi.” 

Hayatımızda iki önemli günümüz vardır:

1. İlk doğum

2. Niçin doğduğumuzu anladığımız gün, bir nevi ikinci doğum 

Bu ifadeler hayatımızda anlamlandığı vakit şunu anlıyoruz ki; dokunduğumuz her şey insan oluşumuzun nişanesidir. Hayat değdiği yere iz bırakır. Önemli olan izlerimiz neye hizmet ediyor. Arkandan yara izi mi, ayak izi mi bırakıyorsun yoksa hayat izi mi ? 

Kendine ben kimim, neden geldim? Sorularını soracak cesaretin olduğu vakit yürümeye başlamışsın demektir. Çünkü bu sorgulama isteğin yola çıkışın emareleridir. 

《Arınmaya meylin var mı? (Naziât, 79)》 

Hamdüsenalar olsun. Cevabın hazır olduğu vakit de işte ikinci doğumun başlamıştır ve hayatın anlamına kavuşmaya başlamıştır. O idrak ve şuurla inşallah Rabbim gençliğimizi senin yolunda eskitmeyi bize lûtfeyle..

Bir yazıda okumuştum.

“Müminler Allah’ın seçkin kullarıdır.” diyordu. 

Hepimiz birer gül goncasıyız. Bazılarımız açılmayı bekliyor, bazılarımız da hiç doğmamış, yaşıyor oluşunun farkında değil, ona değecek mucizeyi bekliyor.

Kâinatı puzzle gibi düşünürsek her şey birbiriyle bağlantılı ve Allah Müminleri tabir-i caizse tek tek hepimize diyor ki “sensiz olmaz” 

İşte diyorum sana;

Parmak izine bak, sen Allah’ın birtanesisin.

Sen özel değilsin, en özelsin. Allah’ın seçilmiş kullarındansın. Daha ne olsun.

.

Allah kuluna sırt çevirmezdi ve ne zaman neye ihtiyacı varsa ama tam da vaktini bekleyerek karşısına onu çıkarır belki de hayat boyu elini üzerinden çekmesine izin de vermezdi… 

O her şeyin oluşunun zamanı olduğunu bize kendimize eziyet etmeye başladığımız vakit, özümüzü unuttuğumuz vakit, bize bir kulunu göndererek bizi yeniden dirilterek gösterdi.

Müjdeyi görmezden gelme sakın. Hadi silkelen yazık etme kendine.

Unutma!

Parmak izine bak, sen Allah’ın birtanesisin.

𝒜𝓎𝓈ℯ 𝒮ℯ𝒸𝓀𝒾𝓃