DÜŞÜNCELERİN SESSİZLİĞİ: KENDİNE DOĞRU BİR YOLCULUK

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bir dağın yamacında gezinirken

Adımlarımı yavaş ve sakin sakin atarken

Kendime dair düşüncelerin içerisinde ve

Bir yüzleşmenin eşiğinde bulundum birden.

Kimdim ben, bu düşünceler benim miydi sahiden

Yoksa

Şu zamana kadar yaşadıklarımın sesi mi yükselmişti

Kendi içimdeki çocuğun sesini artık duyamıyorken

Bunca şeye sebep olan neydi o halde

Hata, yanlış nerede nasıl yapılmıştı?

Kendi özümü tanımayı

Kendimle iletişim kurabilmeyi

Ve belki de en önemlisi

Kendime dost olabilmeyi

Hepsi bir zamanlar bir yerlerde yapılıyorken

Şu an neden hiçbiri yapılamıyordu?

Kaçtıklarımın esiri değildim

Yaptığım hataların mahkûmu olmadığım gibi

Her gelenin gittiği, her gidenin ise daha güzel geleceği bir dönüş.

Ve kendimle kaldım tekrardan

Yalnız ve yalnız bir şekilde yürürken dağın yamacında

Gözlerim kapandı istemsizce

Yorulmuştu onlar da savaşmaktan

Ve bir damla yaş süzüldü yanağımdan.

Kalbim ve aklım ağlıyor muydu halime

Sakin sakin düşünürken bunları

Kaldırdım kafamı ve sonsuz o maviliğin içerisinde

Buldum kendimi birden

Yeşilliğin içinde kaybolup gezinirken olduğu gibi.