BUHRAN

2

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

BUHRAN

• sana ne Yahya Kemal gibi bir tepeden bakabiliyorum artık

ne Orhan Veli gibi dinleyebiliyorum seni; gözlerim kapalı

ne Bedri Rahmi gibi martılar geliyor aklıma; söz senden açılınca

ne de Ümit Yaşar gibi sana gelebiliyorum; içim ümitlerle dolu

ve nasıl geldiysem sana öyle gideceğim bilesin;

sırtımda ceket, elimde eski bir bavul

hoşçakal, hoşçakal sevdalım İstanbul.

Gitmek istiyorum bu bungun şehirden

Ne bu şehir o eski şehir artık

Ne de hayallerimiz pirüpak

Ve ne yaparsam yapayım biliyorum

Bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

Gitmek istiyorum bu bungun şehirden

Dönüp bakmadan bir an bile ardıma

Fakat öyle çarpmadan kapıyı da; kapatıp usulca

Ve de elveda demeden geride kalacaklara.

Gitmek istiyorum bu bungun şehirden

Har vurup, harman savurup bütün hatıraları

Sadece gitmek, rüzgar rüzgar, bulut bulut

Ve kuş kanadında misali kendimi unutup.

Gitmek istiyorum bu bungun şehirden

Öyle nerede akşam, orada sabah demeye

Ve bundan böyle

Neredeyse ekmeğimiz orada yemeye.

HAKAN MERİÇ