Sen Gidince

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

    Sen gidince

sen gidince

üşümüştü ellerim

yüreğime yağan yağmurlardan

hücrelerimde sensizliğin dikenleri yeşerdi

küf kokulu baharlarda

iplere astım artık soğuk acılarımı

kanarken içimdeki yaram

ölümü avuçlarıma sıkıştırdım sen gidince

sen gidince

safran sarısı düşler kaldı avuçlarımda

vurgunlar yedim hep sol yanımdan

mavi düşlerin pasaklığında

dilimin ucunda ıslandı gülüşlerin

zemheri ayında ağıt yüklü buluttan

anadan doğma bir kar yağar

beni yasa boğan

ıslanır aniden kirpiklerim

sığınırım o an bulvarların buğulu ışıklarına

ve gökten kızılca bir kıyamet kopar üstüme

sen gidince

sen gidince

bir kıvılcım alır yüreğimi

yanar ince ince

gömülür karanlığa ışıldayan gözlerim

kaybolur umutlarım, düşlerim

zamana yenik düşer bedenim

dökülür yüzümden gülüşlerim

ıslanır maviye çalan umutlarım

ve bir alevin sıcaklığıyla

sarar beni tüm acılarım

sen gidince…

sen gidince

şehre bir yalnızlık,

yüreğime bir ağrı düşer

sabahın felç olmuş şafağında

havada ıslak türkülerin izi kalır

ve çığlıklarım yükselir tutsak ayın gölgesinde

yarına umudum yok artık

çarmıha gerilmiş gözlerime

sarı yağmurlar yağar sen gidince

sen gidince

sürgüne gönderilmiş yüreğimden

çığlıklar yükselir apansız

yanar dilimin ucundaki ezgiler

kayıp gider avuçlarımda

maviye çalan anılarım

acıdan nasır tutmuş gözlerimden

ince yağmurlar düşer bedenime

şimdi soğuk bir düş alıyorum

kızgın güneşin bakışları arasında

bir yanık kokusu sarar beni

alevlenir bedenim sensiz doğan güneşle

bastığım her toprak

zehirli çiçekler açar

sen gidince

sen gidince

kaç zemheri sardı

kaç fırtına vurdu beni yüreğimden

anlıyor musun

ve bir martının çığlığı düşerken düşlerime

acımı okşayıp hep sustum

renksiz, soluksuz bir ölüm seçtim kendime

gece gelirken üstüme

ruhum, anılarımın altında kaldı

sen gidince