YIKILDIK 

Ağlamadık kardeş şöyle utanmadan sıkılmadan doya doya açıkça 

Saklandık

Bize bakan o acıyan gözlerinizden.

İncindik 

Yere düşerken tutan olmadı hiç elimizden!

Yıkıldık

Dayadık elimizi toprağa 

Yıkıldığımız topraktan güç alıp tekrar ayağa kalktık

Kanadı yüreğimiz 

Yaralandı dizlerimiz

Vallahi de billahi de 

Çok acıydı sözleriniz.

Düştük 

Elimizden tutan olmadı hiç kimse 

Biz düşerken kalkmayı da öğrendik kardeş 

İçimiz kan ağlarken gülmeyi 

Gülerken de ölmeyi öğrendik kardeş.

Hepsi insan olmanın suçlusuydu

Biz bize yetemedik

Biz hep kaybettik kardeş

Ana benim evlat benim acı benim yürek benim kime ne.

Gül kaçar