YALNIZ BİR BAHAR SENFONİSİ

Boşuna değildir Bu, evrilen tabiatının son demidir. Ve usulca devrilirken kentin üstüne gece Gözlerimin kıyısından demir alan akşam Sefere çıkan yolcusuz bir gemidir.

YALNIZ BİR BAHAR SENFONİSİ Hüzünlü bir yarısında akşamın Uyur uyanık Ve şarkılardan uzak Bir yaftadır Devingen yalnızlığım. Ve hasılı Kaç zamandır Böyle boynumda asılı. Kuş konmaz öksüz penceremde Esrik yağmurlarla yunmuş Bungun bir bahar yansısı. Buğulu camlardan süzülür gözlerim; 
              diriler alemine
Ve eriminde rüzgarlı gözlerimin Soluk benizli yapraklar 
               titrek dallarda

                            canhıraş

                                bir telaş

                                       içinde.
Boşuna değildir Bu, evrilen tabiatının son demidir. Ve usulca devrilirken kentin üstüne gece Gözlerimin kıyısından demir alan akşam Sefere çıkan yolcusuz bir gemidir. 
                                        HAKAN MERİÇ
EYLÜL 2019 - EDİRNE