“VAKİTSİZ VEDA”

Gel işte...

Ansızın çıkıp gel.

Ne sabahı bekle yola çıkmak için...

Ne akşamı gör gelmek için.

Bilmiyorum, içimde kötü bir his!

Hergün uzaklaştırıyor seni benden!

Ağlamak istemiyorum sensizliğine...

Ama sabahı bulmadan gel, lütfen.

Öyle bir vakitte gelki...

Ne sen gözlerin kapalı git.

Ne ben gözlerim yaşlı, seni göreyim.

Ne bilim, çıkıp gel işte.

Verdiğin kırmızı güller vardıya hani...

Onları tabloya koydum.

Yanına ikimizin bir fotoğrafıyla beraber

Bir ömür kalbimdeki yerini alsın diye

Ama ağlıyorum, şimdi yoksun!

Sen sessiz giderken...

Ben sana mahkum oldum.

Sensiz hangi kaldırımda oturucağım,

Sessizce hangi köşede ağlayacağım,

Kaç kez mezar taşına gözyaşlarımı akıtacağım?

Mezardaki hangi çiçekler gözyaşlarımla süzülecek?

Şimdi yoksun işte!

Şimdi yoksun işte!

Oysaki vakitsiz gel demiştim.

Ağlıyorum...

Heryer sessiz,

Sokaklar sensiz,

Kalbim çaresiz.

Ben sensiz kaldım işte, gör bak.

Vedalar bile sensizliğine ağlıyor!

Bir elvedaya sığdıramadık bizi.

Sensiz bu dünyada göçebeyim artık.

Sabahı görmeden, akşamı bulmadan...

Bakarsın vakitsiz gelirim sessiz!

                       Berivan ÇEVİK YAVUZTÜRK

         21.07.2023

           00:25🖊️

            instagram: berivancevikyavuzturk