Üç Cisim Problemi Karanlık Orman Kitap İncelemesi
Üç Cisim Problemi Serisinin ikinci kitabı olan “Karanlık Orman” ile hikayemiz devam etmekte, Trisolarans adlı uzaylı ırk, “Sizler böceklersiniz!” diyerek insanlıkla olan iletişimlerini bir çırpıda keserler. Bu sadece boş bir hareket değildir. Aslında Trisolarlılar çok daha üstün bir teknolojiyle ve kolonileşmek için yeni bir dünya bulmak için yanıp tutuşan bir ihtiyaçla gezegenimize doğru yola çıkmışlardır. Neyseki, işgalcilerin gezegeni olan Trisolaris’ten yolculuk uzun bir süreyi gerektirmekte, uzaylıların filosunun büyük bir kısmı dört yüz yıl sonra anca gelebilecektir. Teoride bu süre insanlığın karşı bir saldırı veya savunma için hazırlıklı olmasına yetecek bir süre olarak gözükse de, uzaylıların sahip olduğu teknoloji dünyadaki teknolojik gelişmeleri ve bilimsel çalışmaları engelleyici bir güce sahiptir. Sophon Projesi olarak adlandırılan projede; sophon adı verilen mikroskobik boyuttaki ve yüksek zekaya sahip parçacıklar gezegenimize gönderilerek, özellikle insanların geliştireceği yüksek enerjili fiziksel deneylerde hatalara ve karışıklıklara sebebiyet verecek, böylece temel bilimin güvenilirliğini sarsarak dünyadaki teknolojik gelişmelerin engellenmesi hedeflenmektedir. İnsanlar böyle gelişmiş bir türe karşı rekabet etmek adına gerekli olan derin fizik anlayışını elde etmek için parçacık hızlandırıcıları kullanamayacaklardır. Teknolojinin bu durumda faydalanılamayan bir kaynak olduğu düşünüldüğünde, bu istilacı uygarlığın karşısındaki tek tehdit, insan beyninde tasarlanacak ve gizli kalacak stratejilerdir. Dünya’da istilacı ırk ile iletişim halinde olan Üç Cisim Örgütü ve gelen tehlikeye karşı olarak, 21. Yüzyılda çalışmaya başlayan insanlık Wallfacer (Duvarabakan) projesini hayata geçirir ve bu mücadeleler 23. Yüzyıla kadar devam edecektir.
Kıyamet dört yüzyıl sonra olabilir, ancak çok az insan bunun önlenebileceğini düşünmektedir. Bununla birlikte, dünyanın çoğu kaybetmeyi umdukları yıldızlararası bir savaş için seferber olmaya başlar.
Üç cisim problemi “Karanlık Orman’ın yazarı bize bunu yeni gözlerle ve karakterlerle göstermektedir. İlk kitapta destekleyici bir rol oynayan bir polis memuru olan Shi Qiang dışında, ilk kitapta yer alan karakterlerin neredeyse hiçbiri önemli bir şekilde bu kitaba taşınmamaktadır. Bunun yerine, sıradan bir akademisyen olan Luo Ji ve Çin donanmasında siyasi bir komiser olan Zhang Beihai gibi yeni oyuncuları takip ediyoruz. Bu serinin, karakterlerden çok fikirler tarafından yönlendirilmekte olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.
Cixin Liu, bilimsel ilerlemeyi makul görünen bir şekilde yansıtmada da mükemmel. Karanlık Orman bize uzay asansörleri gibi bazı yakın vadeli gelişmeleri gösteriyor ve ardından iki yüz yıl ileriye atlayarak sıçramaların türlerini gösteriyor: her yüzeydeki dokunmatik ekranlar; mikrodalgalar aracılığıyla sağlanan tükenmez enerji vb. sürekli çabayla mümkün olabilir belkide. Üç Cisim Problemi serisinin 2. kitabında yer alan diğer birkaç cihaz, inanılırlığı trajik bir şekilde zorlasa da, yine de Karanlık Orman kitabını sürekli olarak ilginç bulduğumu ve bir üçlemenin orta kitabı için beklediğimden daha çözülmüş bir yerde bittiğini söyleyebilirim.