Süleyman İbin

Bir çok şeyden vazgeçtim. Bazı vazgeçişlerin arkasında mantıklı düşüneclerimin yattığı doğrudur. Bu kararları almak iyi bir fikir mi onu şimdilik bilmiyorum malesef. Ama içimde bir yerde kendimden bile sakladığım umut kırıntıları var. Bir yerlerin acıyor doğru ve şunu düşünmeden edemiyor insan: Vazgeçtiklerini tercih etseydin hayatın şimdikinden daha mı iyi yoksa daha mı kötü olurdu? Kendimi bildim bileli bu sorunun aralıklara aklımı kemirdiğini de itiraf etmeliyim. 

Gönlüm de bir yanan rahat diyebilirim. “Madem gönlün rahat ne diye dert ediyorsun” dediğinizi duyar gibiyim. Biliyorum biliyorum aslında gönlünün rahat olduğu hiçbir konu yazılmaya değmez ama bir şansı hak eder. En azından ben bu şekilde düşünüyorum. Ve bu yazıyı yazarak savunduğum hakkı vermiş oldum. Ha son olarak unutmadan söyleyeyim: Yaptıklarınızdan dolayı gönlünüz rahatsa kimseye bir şeyleri kabul ettirme derdine düşmeyin. (Gelişiminize katkıda bulunacak eleştirileri kabul edebilirsiniz)  Bırakın onlar nasıl anlamak isterlerse öyle anlasınlar.. Anlaştık mı?