Çağa ve Dare Yolculuğu kısım 1 Dicle Arslan

“Her şey değişmeye mahkûm mudur?” Diye sordu.

Cevap gelmeyince devam etti.

“Ben bir şeylerin değişmesine kızmıyor ya da üzülmüyorum ben yanımda bildiğim dostlarımın değişmesine farklı boyutlar, farklı renkler kazanmalarına üzülüyorum.

O halde sorumu değiştireceğim. İnsanlar değişmeye mahkûm mudur?”

Cevap gelmeyince ekledi.

“Demek istediğim, bunca verdiğim sevgi ve değer onlar için başta muazzam derecede özel iken şimdi farklı yerlerde farklı duygular arayıp, aynı değeri vermemelerine üzülüyorum.”

“Sanırım yine değiştirmek zorunda kalacağım.

Duygular değişmeye mahkûm mudur?”

Karşısında bir kıpırdama hissetti.

Şimdi duyulmuş muydu yani, bekledi bir yanıt alabilecekti, bu sefer heveslenmişti 

Ama yine cevap gelmedi, süngüsü önüne 

düştü.

Arkasını dönüp gidecekken bir ses geldi.

“Sürekli sorunu değiştirdin? Ne için benden tepki alamadığın için mi yoksa beklentini karşılamadığım için mi? Tepki verseydim de yine bu soruya yönelik değişimler yaşayacaktın, yaşamazsan bile hevesin tamamıyla kırılmış olacaktı ve bu yine seni değişime sürükleyecekti. İnsanlara nasıl davranırsan davran onlar her zaman değişmek için bir bahane bulacaklardır. Onlar istemese bile yine bir şeylerin değişimine uğrayacaktır. Sorduğun üç soruda tek yanlış şey mahkûm değiller, mahkûm ediliyorlar özelliklede duygular.”

Dicle Arslan