OMUZLARIMA SAPLANAN GECE-Mustafa Turay

Yanlış anlaşılmaya müsait

yalnızlıkların olgun çatlakları

sarmalar durur yılan edişelerin

zührevi çığlıklarını

Keskin bıçağın görkemli ışıltısı

ortadan ikiye ayırır haykırışsız fısıltıları

Suyu kirleten tenin sersem çırpınışlarında

savrulur rüzgâra sığınan korkunç saçlar

son bir bakış olur göz bebeklerinde

kafasını uzatan deliren sansar…

Hiç bilmediniz

bilemediniz

biriken kâbuslardaki toplu kıyımları

uğultular içinde kesilen solgun solukları

oradaydım…

bir adım daha atsam kendi adıma ihtilâl olurdu

ve ince bir kadeh gibi dağılırdı gece

umutlarımı dayadığım cılız omuzlarımda…