Nefesim… Nefessizim ay ışığında

Saldım saçı sakalı, Batırdım bütün işleri. Bir tek yüreğim duruyor sana atan... Bir tek sen duruyorsun yüreğimde yatan... Batırmalıydım dünden kalan her zamanı çünkü seni unutmanın yolu buydu. Belkide ben öyle sanıyordum. Bir yürek bir başkasından nasıl olurda kopamaz? Ben bulamadım cevabını belki sen verirsin ağzının payını...

Kim bilir belki bir gün aynı yerde yatarken buluruz ruhsuz bedenlerimizi... El değmemiş umutlarla göçüp gitmenin ardından. Son olarak gülüşlerimde duruyor saçlarının uçlarına konan bir kelebek gibi...

Bir kelebek kondu avuçlarıma, Yüreğim yenik düşerken kanlı bir zamana. Dilimde sevda cümlelerinin son kırıntıları, Yüreğimde sana ait kıymıklar, Nefesim, nefessizim..

9