KURU GÜRÜLTÜLÜ DEVİNİMSİZ DÜNYA!

Yaşananlara dair söylenmesi gereken çok şey var aslında. Lakin kalbin gerçekten acıttığı şey nadiren yüksek sesle konuşulur. Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olacak derdi bir nefeste anlatmak kolay değildir. Belki insanlar yargılamadan, yüzünü ekşitmeden, dudak bükmeden dinleyebilseydi sessizliği bozacak kadar kelimeleri tüketebilirdik. Kimsenin birbirini anlamadığı dünyada kelimeler yasaklanmalı diyorum bazen. Kelimelerinin de hakkına girmemeli insan, sarf etmemeli. Sustukça susuyor insan ve o kadar çok şey biriktiriyor içinde. Herkesin kelimeleri yorduğu dünyada ne kadar sessiz kalmalıydık? Sözcüklerin yükünden ağırlaşmadık mı? Sessiz kalmak çoğu zaman kelimelerin anlamını ziyadeleştirir. Lügatimdeki tüm gerçekler ağırlaştıkça derinleşiyor içimdeki kuyu. Biraz sessizlik içinde anlaşsak ne olurdu sanki?  Bu söz boşluğu belki ruhu doyurur ha ne dersiniz? Sessizliği bozacak kadar değerli mi kelimeler? Nedir zaten onca şeyden hatırımızda kalan, birkaç kelam ve birkaç kare. Burası kuru gürültülü devinimsiz bir dünya. Sen sus, hep dolu dolu konuşsun sessizliğin. 

Ayşe Seçkin