KADIN – Şeyhmus Yardımcı

Ruhuma işleyen, baştan aşağı tesirine uğradığım müstesna kadın;

Kavurucu ve sert bakışların kim bilir daha kaç şiirime konu olacak.

Soylu kadın, ulaşılmaz arzularımın sahibi;

Koskoca dünya bir senin etrafında dönüyormuş.

Bir senmişsin kalemin mürekkebi, çocukların sevinci,

Bir senmişsin duygu dolu haykırışlarımın.

Dahil olduğum tüm sabahlarda, okunan dualarda bir sen varmışsın.

Yazılarımın biçim kurallarını alt üst etmeye bir sen yetermişsin.

Tarihin en görkemli haline bürünmüş kadın;

O nasıl bir mucizedir ki sevgili yapar seni gözümde.

Titretir ipeksi, can alıcı güzelliğin. Yakar, yer ve gök yüzün.

Her dile çevrilen muazzam bir eser; gizemin, hoş yüzün, gül tenin…

Kollarının arası güneşin yolu, aydınlık kadın;

Gençlik heyecanımla benden sana sonsuz baharlar

Yüreğinin o en ince, o en derin, o en büyüleyici yerinde tarifsiz ezgiler…

Özlemiyle şiirler, hüzünler biriktiren kadın;

Bu cevheri ilhamı nerden alıyorum.

Tutuklu ve bağlı

Sıkı mı sımsıkı mı bilemedim.

Gün batımı renkli, lavanta kokulu kadın;

Karşımda serili yüz güzelliğinle

Dalgalı ateş çemberi gibi bir sağa bir sola savurursun beni.

Tamamiyle dirençsiz ve açık itiraflarım.

Yalnız senin suyunda boğulur, yalnız sende hayat bulurum.

Huzurun adı, kusursuz güzelliğin sahibi kadın;

Çiçek bahçelerimi filizlendiren ey sevgili

Güneş sarılı, sabah erteli, en kıymetli

Bak, yüreğim hızla çarpıyor,

Ne de güzel duruyor sende sevgi.

Ağaç daha yeşil sende, toprak daha kahve, güneş daha sarı.

Sen, hep en dahasın.

Kadınım, bütün hayranlığımla bedenim şahitlik etmeye hazır.

Yüksel göğe, yüksel ki her gün yeniden doğayım sana.

Kuvvetle sana boyun eğmeye mecbur,

Şiddetle patlamaya hazır tutkularım.