“İNSANOĞLU”

Çıktığı yoldan inmeli, yanlışından dönmeli,
İnsanoğlu küçüktür, her hatasını bilmeli,
Çünkü bazen kabuk tutmaz yara,
İnsanoğlu ağlar durur, kalbe dolar gözyaşı.

Kana, kana içer ecel şerbetini insan,
Toprak yine her zamanki gibi alacak er kişiyi,
Sonra yeniden tohum saçacak bu cihana,
İnsanoğlu yine bir macera gibidir
gelip geçecek bu diyardan.

Beni yürüten kalbim, ayakta tutan annem,
Biraz bakınca deniz gerçekten masum,
Gerçekten emsalsiz.

Dünya benim hayallerimde büyük,
Ben bir fırtınada kopan ve biraz dünyasına
dargın insanoğluyum.

(10)
Toprak bizi asla kirletmez, tam tersine bize her zaman insan olduğumuzu hatırlatır.

(11)
Hayattan ders almayı biliyorsan yaşamayı öğrenmişsin demektir.

Mehmet Yakup Aslan'ın "Zamansız Gemiler" adlı eserinden alınmıştır.