HERŞEY ÇOCUK KALMAKTA- Merve Koçak

Canımızın acımasını istemediğimiz için, sanki tüm yorgunluk, o tüm kötülükleri bebekken kafamızı bir yere vurduğumuzda ertesi gün geçen morluk zannediyoruz. Her acımız taze, daha dalından toplanmamış bir meyveyken de, üzerinden zaman geçmiş, kuma gömülmüş, hatırlanmıyorken de aynı acıyı verir. Fakat bu çocukken çok daha farklı. En fazla neye üzülür ki bir çocuk ? İstediği oyuncak alınmamış, yemek istediği herhangi bir şeye hayır denmiştir. O üzüntü de zaten uzun sürmez. Hemencecik unutup ya oyuna dalarsın ya da çizgi filme. 

 Çocuklukta kalmanın en can alıcı izleri de yaşadığımız kötü olaylardır bence. Ne gördüysek, ne yaşatıldıysa ya onu yaşamayı seçiyoruz ya da yaşatmamak için çabalıyoruz. 

   Her insan kendi evinde büyür. Evlenip gitse de, okul için gitse de bir yarısı ölene dek doğduğu evinde kalır. Acısıyla, tatlısıyla her şey oraya gömülür. 

Aslında durum hep şudur; karanlık diye bir şey yoktur. Karanlık ışığın olmadığı yere denir. Üzüntü diye bir şey de yoktur. Mutluluğun olmadığı yere üzüntü deriz. Bu yüzden çocukken her yer aydınlık ışıklı ve üzüntünün yeri hep mutluluktur. Dert, kaygı ve tasa olmadan yaşamak çocukluğa mahsustur. Büyüdük de ne kadar yaşayabiliyoruz mutluluğu, aydınlığı.

Durum genellemesi yapmak haddim değil belki ama çoğumuz iyi ya da kötü yönüyle çocuklukta kaldığımız için yanılıyoruz. Bizim zamanımızda böyle değildi, biz de sizin gibiydik, biz çocukken hiç bir şeyimiz yoktu. Bu klişelerden kurtulmamız gerek. Yani aslında bütün bu olanlar çocuklukta kalmakta. 

SOKAK 

Akşam vaktinde bir sokakta, 

Sabah olmayacak sandım.

Seni gördüğüm anda anladım. 

Güneş hep doğacak, hep doğacak

Kirpiklerin değer gözlük camlarına 

Sıcak bakışların ısıtır bu kış havasında 

Yine olsa yine gelirim o sokağa 

Sen varsın diye, bütün anılara doymaya.

Yanan bir mum gibi eriyorum karşında.

Hava soğuk, ben yanıyorum adeta. 

Bir bakışla mümkün kılınıyor o anda 

Sana başlayan aşkım o soğuk sokakta. 

Sokak lambalarının ışığı vuruyor yüzüne 

Ela gözlerin parlıyor yine

Yine olsa yine gelirim o sokağa 

Sen varsın diye, gözlerin var diye