Yokluğunda

Adeta selalar okunuyordu gönül minaremde

Öyle bitmiştim ki

Kuş konsa dalıma kırılırdım.

Öyle derindi ki yaralarım

Öperek geçecek gibi değildi.

Öyle şeyler yaşadım ki bilmediğin

Ne ben anlattım

Ne sen sordun

Bekliyordum işte bir umutla gelmeni

Öyle sessiz

Öyle alfabesiz

Ve sensiz

Hem öyle bir dert ki yokluğun

An gelir

Elini,

Gözünü,

Yolunu,

Ruhunu

Yüreğini alıverir senden

Hatta

Kaç kuşun kanadını çizip

İpine umutlarımı astığımı bile hatırlamıyorum.

Gel artık

Bilirsin yüreğim sana ait

Hislerim

Gülüşlerim ,

Sevişlerim

Ve hayallerim sanadır

Gel artık

Atamadığımız sevinç çığlıkları,

Söyleyemediğimiz aşka dair sözler,

Anlatamadığımız şeyler var.

Gel artık

Bilirsin yüreğime hapsettim seni

kanımdan canımda beslen diye

Neyim varsa paylaşırım seninle

koyarız gönül soframıza.

Gel artık

Bak ağır ağır eriyor ömrümüz

Umudum gibi

Sevincim gibi

Ömrüm gibi.

Hadi gülüm

Daha ne bekliyorsun

Yüreğinden öptüğüm yar

Hadi gel artık

Sana söz,

İnan ömrümle karşılarım tüm mutluluk masraflarını..H.O.ASLAN