Enis Behiç Koryürek

Hecenin Beş Şairinden biri olan, Ulusal duyguları ön plana çıkaran ve yiğitlik temalarını uç noktaya götüren şiirler yazan ve daha sonrasında ise bir Mevlevi’nin ruhuyla bağlantı kurup Tasavvufi şiirler yazan şairimizi tanıtalım sizlere... 11 Mart 1891 yılında İstanbul’da doğdu 18 Ekim 1849 yılında Ankara’da yaşamını yitirdi. Hecenin Beş Şairinden biridir. Selanik, Üsküp ve İstanbul idadilerinde öğrenim gördü. 1913’te Mülkiye Mektebinden mezun oldu. Hariciye nezaretinde çalışmaya başladı. Bükreş ve Budapeşte’de de görev yaptı. 1921’de Türkiye’ye döndükten sonra Kurtuluş Savaşını destekleyen “Müdafaa-i Milliye” adlı gizli örgüte katıldı. Osmanlıca’ya hep karşı çıktı (Tabi bir Mevlevi’nin ruhuyla bağlantı kurduktan sonra işler değişti) . Türkçü’ydü. Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı destekledi; Mustafa Kemal’e hayrandı. Kemalizm’i halka anlatmak için Anadolu’yu dolaştı. 1927 yılında “Miras” adlı ilk şiir kitabı yayımlandı. Cumhuriyetten sonra Fransızca ve Edebiyat öğretmenliği yaptı. Uzun yıllar ticaret, iktisat ve çalışma bakanlıklarında çalıştı. 1946 seçimlerinde Demokrat Parti’den milletvekili adayı oldu, seçilemedi. Yaşamının son dönemini zorluklar içinde geçirdi. Servet-i Fünun etkisini taşıyan ilk şiirleri 1912’de “Şehbal” dergisinde yayınlandı. Daha sonra Ziya Gökalp’ın etkisiyle hece veznini benimsedi ve Milli Edebiyat akımına katıldı. Ulusal duyguları ön plana çıkaran ve yiğitlik temalarını uç noktaya götüren şiirler yazdı. Bazı şiirlerinde biçim açısından hece kalıplarını kırma çabası da gösterdi. 1946’dan sonra mistik bir şiire yöneldi. Bir Mevlevi’nin ruhuyla bağlantı kurduktan sonra yarattığını öne sürdüğü, Tasavvufi şiirler yazdı. Ayrıca bağlantı kurduğu Süleyman Çelebi idi ve Varidat-ı Süleyman / Çedikçi Süleyman Çelebi Ruhundan İlhamlar adında kitap yazmıştır.   “Birinde, rüya tadı Biri, kan içen cadı İkisinin de adı: Ömürden bir gün...Heyhat!”  

Makbule Ateş