Anneler Günü İçin Duygusal Bir Yazı: Zamana Kök Salan Kadınlar

Anneler Günü İçin Duygusal Bir Yazı: Zamana Kök Salan Kadınlar Anneler Günü, Doğadaki Tüm anneler, Engelli Çocukların Anneleri İçin İçten Bir Yazı Anne Olmak: Sadece Bir Nesil Değil, Bir Ruh Taşımaktır İlk kez anne olacağımı öğrendiğimde, çok şaşırdım. Artık başrol oyunculuğumu çocuğuma devredecektim. Ve artık ben  bu saatten sonra sadece çocuğumun anılarında olacak birisiydim. Dışarıdan bakınca hiçbir şey yapmıyor gibiydim ama aslında tüm üretkenliğim o küçük kalbe akıyordu. Bir Belgeselde Ağladım: Çünkü Annelik Görünmeyen Bağdır Hamileliğimin son günleri kışa denk gelmişti.Gün boyu  koltukta uzanıyor ve televizyon izliyordum. Tesadüfen izlediğim bir belgeselde, bir annenin bebeğiyle kurduğu bağı gördüm. Bir bebeğin oluşumunu, kafasını, kalbini,parmaklarını... Henüz doğmamıştı, ama her şeyi hissediyordu. Hepimiz bebektik; annesini arayan,bakıma ihtiyacı olan... Ve büyüdükçe şekillendik. Çeşitli karakterlere sahip olduk. İlk nefes, ilk sarılış, ilk çığlık… Ve o anda anladım: Bu, sadece bir doğum değil. Bu, ruhların aktarımıydı. Bu, bir kadın hafızasıydı. Ve ben artık o zincirin yeni bir halkasıydım. Annelik Nedir? Zamana Sessizce Eşlik Etmektir Bir çocuğun büyümesini izlersin… Sonra o çocuğun çocuk büyüttüğünü. Arka plandasındır, ama oradasındır. Bir çorba tarifinde, yün bir battaniyenin köşesinde, zamanında söylenen bir cümlede… Ve çocuk kaç yaşına gelirse gelsin, dizinin dibinde küçülür yeniden. O görünmeyen ip hiç kopmaz. Bir Kış Günü: Terk Edilmiş Bir At ve Annelik Bir videoda, terkedilmiş bir at gördüm. Bir dağ başında  günlerce aç susuz kalmış. Soğuktan  ve açlıktan donmak üzereydi. Ama hâlâ yaşıyordu… Çünkü karnında bir yavrusu vardı. Sadece kendisi için değil, doğacak olan için yaşıyordu. İşte bu, anneliğin ta kendisiydi: Sevginin başkasına taşınması… Hayatın bir sonraki kuşağa adanması. Benim Anneannem: Savaş, Yoksulluk, Ama Ocak Hep Yandı Anneannem oğullarını toprağa verdi. Ama yine de sofrayı kurdu, ocağı yaktı,dua etmeyi bırakmadı. Ve ben bugün hâlâ rüyalarımda onun pişirdiği yoğurt çorbasını duyumsuyorum. Sormak istiyorum: Nasıl dayanabildin? Ama cevap zaten içimde: “Dayanır insan, yaşamak için bir nedeni olan” Bazı Anneler Hiç Yaşlanamaz: Çünkü Çocukları Hep Bebek Kalır Engelli çocukların anneleri… Onlar bir ömür boyu “anne” kalmak zorundadır. Yorulamazlar. Bırakamazlar. Çünkü bilirler: “Ben olmazsam, kimse olmaz.” Ve bu dünya, o çocuk için yalnızca annesinin ellerinde güvendedir. Bu annelik sessizdir. Ama o sessizlik bir dağ gibidir. Yıkılmaz. Yorulmaz. Sadece sever. Ve hep kalır. Anne Olmak: Bazen Sadece Bir Bakıştır Annelik, sadece doğurmak değildir. Bazen bir kelimedir: Sarılır. Bazen bir bardak sudur, gece başucuna bırakılan. Bazen hiç doğmamış bir çocuğa duyulan özlem… Bazen hiç tanımadığın bir annenin eksikliğinde hissettiğin sıcaklık. Sevgiyi içinde büyüten herkes biraz annedir. Bugün Anneler Günü: Ama Aynı Zamanda Hatırlama Günü Eğer hâlâ yanındaysa, elini tut. Yanında değilse, kalbine dokun. Çünkü o hâlâ orada. Ve sen, onun devamısın. Meltem Yalçın #AnanelerGünü #AnnelerGünüYazısı #AnnelikBirYolculuktur #EngelliÇocukAnneleri #KadınınGörünmeyenEmeği #BirKadınYeter #AnnelikFelsefesi #DuygusalYazılar #İçtenPaylaşımlar #ZamanaKökSalanKadınlar #HayatAnnelerleGüzel #KalptenYazılar #RuhlaYazmak #KadınlarınSessizGücü