AKLIM HEP SENDE

AKLIM HEP SENDE Nelere baskın gelmedi ki, Seni düşünmenin adı. Ne zaman unutmaya çalışsam, Elimde bir fotoğraf, Masum bir bakışın sihirli coğrafyasında kaybolmuş gibi oluyorum.. Sonra hiç bitmeyen hasretler. Sonu gelmeyen uzun yollar. El alem ne der diye tutulamayan eller, Verilemeyen çiçekler. Hatta utanç sayılan sevdiğini söyleyememeler. Ve hepsi ömürden giden bir nasılsın’a muhtaç günler geliyor aklıma. Biliyorum.. Biliyorum dursam da bitmeyecek bileti sınırsız kesilmiş sana yolculuğum. Ama... Yoruldum be gülüm sensiz.. Yeter gel artık diyorum Gel ki nefesinde soluklanayım Gel ki bitir içimdeki özlem ateşini Bak kala kaldım sensizliğinin orta yerinde bir başıma Bitir şu yalnızlığımı Unuttun mu Senden başka yurdu yoktu ki hasretimin Sormazdım nerelisin diye bilirsin sensiz sözcükler kadar kısacıktı yaşam İçinde umutla karışık bir ana sığacak kadar. Çünkü.. Hayat hancı Biz yolcuyduk Adı üstünde Yalan dünya dedik işte Tutunacak bir dalda yok umuttan başka Haydi sevdam Bak vakit daralıyor Son nefesime kadar ziyan etme umudumu. Bilirsin umudum sende kaldı. Sırf bu sebepten gelsen diyorum gülüm. H.O.ASLAN