Ah ulan aşk ahh

Söylenecek onca şey olmasına rağmen hiçbir şey konuşamamak. Öyle saçma bir hikâyenin içindeyim ki sonunda mutluluk olmayacak.

Aşk insana neler yaptırıyor ne sözleri tutturup ne sözleri yutturuyor. Çıkmaz sokaklarda çıkar yol aratıp sonunda yine hüsrana uğratıyor.

Gece gökte ay izletip gündüz güneşle gözlerini kamaştırıyor. Tam yıldızlara şiir yazacakken bulutlarla kapatıp yağmur yağdırıyor.

Uyutuyor, uyandırıyor. Rüyalara daldırıp hülyalarda süründürüyor. Mutlu olacaksın deyip mutsuzluğa itiyor.

Çölde yürütüyor çıplak ayakla, bir de yetmez gibi kutup ayısı çıkarıyor karşına. Kutuplara gönderiyor birden, üşüdüğünü hissettiriyor, yarı çıplak bir oraya bir oraya koşturuyor.

Yaz beklerken kış yaşatıyor, kışı sana bahar gibi sunuyor. Mevsimleri karıştırıp önüne döküyor, ayazda bırakıyor.

Ah ulan aşk ahh

Bize neler yaptırıyor. Önce güldürüyor, sonra ağlatıyor. Heyecan katıp, acılara götürüyor. Her şeye bir şeyler katıp senden onlarca şey alıyor. Avuçlarına hüzün bırakıp, ortadan kayboluyor.

Ah o hikâye mutlu sonla bitse.

Ah o çıkmaz sokaklar sevgiliye çıksa

Ah o yağmurlar bizim için yağsa

Ah o mutluluk bize de uğrasa

Ah o çölde biz, kutupta biz olsak

Ah o mevsimler biz yan yanayken gelse

Ah bıraktıkların benden aldıklarına yetse.

Ah ulan aşk ahh

Emre Dereli – Ah Ulan Aşk