Abdülbaki Gölpınarlı

12 Ocak 1900 tarihinde İstanbul’da doğmuştur. Asıl adı; Mustafa İzzet Baki’dir ve Kafkas kökenli olan yazarımız tasavvuf, tarikatlar, divan edebiyatı ve İran edebiyatı üzerine yapıtlarıyla ünlü edebiyat tarihçisidir. Babası Ahmed Agah Efendi Mevlevi idi. Genelbevi İdadisinin son sınıfındayken babasını kaybetti. Tahsiline ara vererek çalışmaya başladı. Daha sonra Çorum’un Alaca ilçesindeki Menba-i İrfan İptidai mektebinde hocalık yaptı. 1922 yılında İstanbul’a dönerek İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu. Edebiyat öğretmeni olarak Konya, Kayseri, Balıkesir, Kastamonu, İstanbul gibi birçok şehrin lisesinde görev yaptı. Bunun yanında Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesinde Farsça okutmanı olarak çalıştı. Öte yandan İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde, İslam-Türk Tasavvuf Tarihi ve Edebiyat dersleri verdi. 1945 yılında Türk Ceza Kanununun 142.maddesine aykırı davrandığı iddiasıyla tutuklandı. 10 ay hapis yattıktan sonra beraat etti ve görevine döndü 1949’da kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. 25 Ağustos 1982 tarihinde rahatsızlanarak hayatını kaybetti.  

    “Dünyaya zahitlerin, ondan yüz çevirenlerin gözleriyle bakın."

 

Makbule Ateş